Czy pole magnetyczne jest konieczne w rehabilitacji?

EKG to jedno z najczęściej zlecanych badań w przypadku pacjentów, którzy skarżą się na dolegliwości ze strony układu krążenia.EKG, czyli elektrokardiografia stanowi bowiem podstawowe narzędzie w diagnostyce kardiologicznej. Badanie to pozwala uzyskać szereg niezwykle ważnych informacji na temat kondycji serca pacjenta i ewentualnych zaburzeń w jego pracy. Aby jednak w pełni wykorzystać to badanie w trakcie leczenia należy poddać dokładnej i rzetelnej analizie jego wyniki. Lekarze, zwłaszcza specjaliści kardiolodzy, nie mają z tym najmniejszego problemu. Zanim jednak przedstawimy swojemu lekarzowi wyniki EKG w czasie wizyty, sami możemy z elektrokardiogramu wyciągnąć pewne wnioski. Aby to zrobić, warto dowiedzieć się na czym polega interpretacja ekg.
EKG to badanie bezbolesne, proste, szybkie i tanie. Stąd wynika masowość jego zlecania i wykonywania. Nie da się natomiast przecenić jego wartości pod kontem diagnostycznym. Pozwala ono bowiem wykryć liczne choroby, wary i zaburzenia pracy serca. Prawidłowa diagnoza jest natomiast podstawą zaordynowania skutecznego leczenia, które umożliwi pokonanie choroby lub złagodzenie jej objawów.
Aby poprawnie zinterpretować ekg, należy zrozumieć, na czym to badanie polega i jak jest przeprowadzane. Wszystko zaczyna się od umieszczenia na klatce piersiowej i kończynach pacjenta specjalnych elektrod. Miejsca ich przyklejenia są ściśle określone, gdyż zadaniem elektrod jest zarejestrowanie impulsów elektrycznych generowanych w pracującym mięśniu sercowym. Trzeba pamiętać, że serce jest skomplikowanym narządem, którego czynność regulowana jest przez wytwarzane w różnych jego częściach impulsy elektryczne. Decydują one o sile i częstotliwości skurczów zarówno komór serca, jak i przedsionków. Urządzenie znane jako elektrokardiogram rejestruje te impulsy, a następnie zapisuje je w postaci wykresu zwanego elektrokardiografem. Wykres ten składa się z dwunastu linii, które stanowią ilustrację zmian potencjałów elektrycznych w różnych obszarach mięśnia sercowego. Aby interpretacja ekg była właściwa, należy każdą z tych linii podzielić na odcinki i załamki. Niezwykle istotne jest również prawidłowe odczytanie odległości pomiędzy nimi. Specjaliści w dziedzinie interpretacji ekg potrafią zidentyfikować wiele różnych, charakterystycznych elementów tego zapisu. Każde bowiem odchylenie od normy w ich obszarze może świadczyć o poważnym zaburzeniu pracy serca. Na potrzeby podstawowej, wstępnej analizy wyników EKG wystarczy jednak znać trzy podstawowe elementy jego zapisu. Pierwszym istotnym fragmentem jest tzw. załamek P. Jest on ilustracją impulsu elektrycznego przebiegającego przez przedsionki serca. Kolejnym ważnym elementem jest zespół załamków, określany terminem QRS. Ilustruje on przepływ impulsów przez komory serca. Załamek P i zespół QRS stanowią zapis czynności elektrycznej mięśnia sercowego w czasie jego skurczu. Warto wspomnieć jeszcze o załamku T, który uwidacznia w badaniu EKG moment, w którym serce znajduje się w stanie spoczynku poprzedzającym kolejny skurcz.
Jakie można wyciągnąć wnioski na podstawie odczytu wyżej wymienionych załamków? Przede wszystkim dokonuje się pomiaru odcinka pomiędzy jednym załamkiem P, a drugim. Odległość pozwala ustalić częstość rytmu serca. Obliczeń tych dokonujemy na podstawie znajomości tego, jakiemu okresowi czasu odpowiada jedna kratka siatki na zapisie. Wykres EKG pozwala więc wyciągnąć wnioski na temat tego, czy serce bije w prawidłowym tempie, czy też pracuje zbyt wolno, lub zbyt szybko. Wykryć w tym badaniu można również wiele skomplikowanych zaburzeń rytmu serca. Weryfikuje się, czy impulsy nie przebiegają pomiędzy poszczególnymi fragmentami mięśnia sercowego w sposób nieprawidłowy oraz czy ich przewodzenie odbywa się bez zakłóceń. Zaburzenia rytmu serca to bardzo poważna dolegliwość, która wymaga pilnego leczenia kardiologicznego.
Interpretacja EKG polega również na weryfikacji, czy zapis każdego skurczu serca zawiera opisane wyżej elementy i czy odległości pomiędzy poszczególnymi załamkami nie ulegają na przestrzeni zapisów dużym zmianom. Jednym z najczęściej diagnozowanych zburzeń rytmu serca jest tzw. częstoskurcz komorowy lub przedsionkowy. Wykrywa się je właśnie na podstawie anomalii w zapisie EKG. Na wykresie widoczne są wówczas wyłącznie załamki P, lub jedynie zespół załamków QRS. Dodatkowo rytm ich pojawiania się na wykresie jest wyraźnie przyspieszony. Należy dodać, że wynikające z częstoskurczu migotanie komór lub przedsionków to zaburzenie, które corocznie zabija tysiące dorosłych Polaków. Właśnie dlatego badanie EKG powinno być wykonywane zawsze, gdy z wywiadu lekarskiego wynika, że pacjent może cierpieć na zaburzenia pracy serca.
EKG jest również nieocenionym narzędziem w diagnostyce zawału mięśnia sercowego. W tym obszarze ocenie podlega fakt, czy odcinki łączące poszczególne załamki przebiegają w jednej linii. Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na odcinek pomiędzy załamkiem S a załamkiem T. Jeśli odcinek ten znajduje się poniżej, lub powyżej innych odcinków, to wziąć pod uwagę należy wystąpienie zawału mięśnia sercowego. Wnioskować można nie tylko o samym zawale, ale również o jego lokalizacji, a także o tym jak jest on rozległy i jakie następstwa mogą w jego wyniku wystąpić. Należy zaznaczyć, że nawet jeśli do zawału mięśnia sercowego doszło w przeszłości, to fakt ten jest do końca życia widoczny w zapisie EKG danego pacjenta.
Nie ulega wątpliwości, ze badanie EKG stanowi nieocenione narzędzie diagnostyczne. Należy jednak przestrzegać pacjentów przed samodzielnym analizowaniem jego wyników. Nieprawidłowa interpretacja EKG może być bowiem przyczyną silnego stresu i zdenerwowania pacjenta. W przypadku osób cierpiących na choroby serca może to znacznie pogorszyć ich stan, gdyż silne wzburzenie lub niepokój potrafią nawet wywołać zawał mięśnia sercowego. Warto więc pozostawić szczegółową interpretację wyników badania elektrokardiogramem wykwalifikowanym fachowcom.

Elektrokardiograf to graficzne przedstawienie pracy serca.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here